دبير ستاد صيانت اهواز
اظهار كرد: جامعهای كه بدحجابی رواج پيدا كند، چشم و هم چشمیها و ارائه
هر چه بهتر زينت آرايی، تمامی نخواهد داشت و زنان سعی میكنند تا چشمان
بيشتری را متوجه خود سازند.
به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)،
حميدرضا اكبری، دبير ستاد صيانت اهواز در نشت بررسی تضعيف اعتقادات دينی در
جامعه و نقش حجاب عنوان كرد: در جامعهای كه بدحجابی رواج پيدا كند، چشم و
هم چشمیها و ارائه هر چه بهتر زينتآرايی، تمامی نخواهد داشت و زنان سعی
میكنند تا چشمان بيشتری را متوجه خود سازند و در معرض ديد همگان قرار
گيرند و اين امر تمامی نخواهد داشت تا جايی كه تمام افراد جامعه را آلوده
سازد. در نتيجه، ناامنی نه تنها دامان خود بدحجاب را میگيرد بلكه خيلی
سريع به اجتماع سرايت میكند و جامعه را از فعاليتهای سالم باز
میدارد.بیحجابی يا حضور تحريك كننده زنان در جامعه آثار زيانبار اخلاقی،
فرهنگی، سياسی، اجتماعی و... به همراه دارد.
وی در باب ايجاد ناامنی و سلب آرامش در جامعه گفت: آرامش و امنيت والاترين
نعمتی است كه خداوند به جامعه عنايت میفرمايد و میتوان گفت، اگر جامعهای
فاقد آن باشد به يك معنا، هيچ چيز ندارد و با وجود امنيت، همه چيز دارد.
سلامت جسمی و روحی، روانی جامعه در سايه امنيت حفظ میشود و خلاقيت و
نوآوری بروز میكند. زنان بدحجاب نمیدانند كه چه ضربههای جبرانناپذيری
بر پيكره جامعه وارد میسازند.
حميدرضا اكبری عنوان كرد: بسياری از كجرویهای گوناگون اجتماعی مانند
مدگرايی، شورشها و درگيریهای خيابانی، ناهم نوايی اجتماعی و آزارهای
جنسی، از بدحجابی و بیهويتی اجتماعی سرچشمه میگيرند.
وی گفت: زنان بدحجاب كه به نمودهای ظاهری و تجمل و تنوع میپردازند و هر
روز به سراغ اسباب آرايش و زيورآلات جالبتر و كفش و لباس شيكتر میروند،
از سرمايههای معنوی محرومند و جمال معنوی برای آنان نامفهوم است. اينان
كمبود خويش را بدين گونه جبران میكنند و عطش شخصيتيابی را از اين طريق
فرو مینشانند.
حميدرضا اكبری افزود: بدحجابی، ارزشهای راستين دختران را تحتالشعاع ظواهر
جنسیشان قرار میدهد و آنان را فدای هرزگیها و هوسرانیهای شيادان
میكند. بدحجابی، ارزش زن را از بين میبرد و او را تا حد يك كالا پست
میكند. زنی كه تن و اندام خود را در معرض ديد همگان میگذارد و آن چه را
كه به جنسيت او مربوط میشود، به كوچه و بازار میكشد، در حقيقت میخواهد
با تكيه بر زنانگی خويش، جای خود را در جامعه باز كند نه با تكيه بر
انسانيت خويش.
دبير ستاد صيانت شهرستان اهواز ادامه داد: در واقع زن بدحجاب، بدين ترتيب
اعلام میكند كه آن چه برای او اصل است، زن بودن اوست، نه انسان بودن و نه
انديشه و لياقت و كارآيی او. چنين زنی قبل از هر چيز اسير خود است. او به
مغازهداری شبيه است كه دائما در فكر تزيين و تغيير دكوراسيون ويترين مغازه
است.
حميدرضا اكبری در اين نشست در خصوص ترويج رذايل اخلاقی بيان كرد: بدحجابی
علاوه بر اين كه خود يك ناهنجار اجتماعی به شمار میآيد و جامعه را به
بیبند و باری میكشد، زمينهساز بسياری از زشتیهای اخلاقی است. وقتی به
پوشش و متانت بیاعتنايی میشود، مسائل اخلاقی ديگر هم از جامعه رخت بر
میبندد.
وی اظهار كرد: بدلباسی، بداخلاقی به دنبال دارد، چنان كه مدپرستی، هواپرستی
میآورد. جامعهای كه هر روز مد جديدی را به شكلهای گوناگون بپذيرد، دچار
بسياری از بيماریهای اخلاقی چون غرور تكبر، عصيان، قساوت قلب و فخرفروشی
خواهد شد. هرگاه جامعهای به انجام دادن گناه جسارت پيدا كرد و مفاسد و
معاصی رواج پيدا كرد، زشتی گناه از بين میرود و اين خود گناه بزرگتری است.
يعنی جامعهای كه گناه را گناه نداند، به سبب رواج زياد و همگانی شدن آن،
سقوط خواهد كرد. بنابراين، بدحجابی قبح و زشتی گناه رااز بين میبرد و باعث
رواج گناهان ديگر میشود. امام صادق(ع) میفرمايد؛ وَ اَمّا اللِّباسُ
یَحْمِلُكَ عَلَی الْعُجْبِ وَ الرِّياء وَ التَّزْيیِنِ وَ التَّفاخُرِ وَ
الْخُیَلاءِ فَاِنَّها مِن آفاتِ الدِّينِ وَ مُورِثُهُ الْقَسْوَةُ فِی
الْقَلْبِ؛ لباست، لباسی نباشد كه تو را به گناه خودپسندی، ريا، آراسته
نشان دادن، مباهات به ديگران، فخرفروشی و تكبر، آلوده كند كه تمام اينها از
آفات دين و موجب سختی دل است.
حميدرضا اكبری در ادامه اضافه كرد: بدحجابی موجب سوء ظن نيز میشود. پوشش،
نشانه ترس از خدا و آتش جهنم است و زن باحجاب، خود را به احكام الهی پای
بند میداند. از آن طرف زنان بدحجاب به راحتی احكام الهی را زير پا
میگذارند و بیمبالاتی خود را به موازين اسلامی اعلام میدارند. چنين
زنانی در معرض گناه هستند و افراد جامعه به آنها گمان بد میبرند و زمينه
اين گناه را تنها زنان بدحجاب به وجود میآورند. پس زنان پاك دامن و با
عفاف، بايد كاری كنند كه در معرض تهمت قرار نگيرند.
وی ابراز كرد: زنان بدحجاب در محل كار، به دليل خودآرايی و خودنمايی، تمركز
فكری لازم را از دست میدهند؛ در حالی كه لازمه كار و تلاش جدی در محل
كار، حضور قلب و تمركز حواس است. زن با بدحجابی و آرايش، نه تنها به كار
جدی نمیپردازد، بلكه نيروی كارآمد ديگران را نيز دچار سستی و ركود
میكنند، در نتيجه چرخه فعاليت كاری جامعه را به كندی رهنمون میكند.
دبير ستاد صيانت اهواز اظهار كرد: از طرفی خانوادههايی كه غيرت دينی
بالايی دارند، از حضور دختران و زنان خود در چنين جامعهای نگران هستند و
نخواهند گذاشت حضور پرشور آنها در فعاليتهای اجتماعی جلوگيری میكنند. در
نتيجه، جامعه ضرر خواهد كرد و بخش بزرگی از نيروهای كاری را از دست خواهد
داد.
وی گفت: پوشش و حجاب، نه تنها باعث سلامت اخلاقی جامعه و پای بندی به
هنجارهای دينی میشود، بلكه زمينه بروز و شكلگيری بزهكاریهای جنسی را به
حداقل میرساند و اعضای جامعه را نيز به سوی تشكيل خانواده، تنظيم روابط
جنسی و عاطفی و قاعدهمند كردن آن سوق میدهد.
حميدرضا اكبری دبير ستاد صيانت شهرستان اهواز در خصوص اختلالات روحی و
روانی در بعد بدحجابی گفت: اختلال روحی و روانی از آثار ناگوار بدحجابی در
جامعه است. برخی از دختران و زنان، بر اساس نياز ذاتی خود برای جلب رضايت
محيط و توجه بيشتر بينندگان، به خودآرايی و جلوهگری و ارائه پوشش غير
متعارف میپردازند و افكار خود را در بعد تمايلات و تخيلات موهوم، تقويت
میكنند. بنابراين، پوشش و حجاب ناقص فشارهای فراوانی را بر روح و روان
افراد وارد میسازد. چنين افرادی هميشه در پیآنند كه خود را به گونهای
ارائه دهند كه افكار و نگاههای آلوده و هوس انگيز را به خود جلب كنند و
شخصيت خود را با خواستههای ديگران همگون سازند. اين خواستهها محدود نيست و
وقتی دختران نتوانند خود را مطابق خواستها ارائه دهند. افراد جامعه ثبات
روحی و روانی خود را از دست میدهند و اميدها و آرزوها به نااميدی
میگرايد.
وی ادامه داد: تشكيل نهاد خانواده، مقدسترين پيوند زناشويی است. برای ثبات
اين نهاد، عفت و حجاب خانوادگی مهمترين عامل به شمار میآيد. اگر زن
لذتهای جنسی خود را از محيط خانواده بيرون نبرد و دستورهای اسلام را اطاعت
كند، محيط خانه سالم و آرام بخش خواهد بود. ولی اگر عفت را رعايت نكند و
لذتهای جنسی و خودنمايیها را به بيرون منزل بكشاند، مورد نگاههای هوس
آلود نامحرمان قرار خواهد گرفت و ناخواسته عامل پاشيدگی و تيرگی روابط
افراد خانواده خواهد شد. وقتی اختلافات زن و شوهر در محكمههای قضايی، را
ريشهيابی میكنيم، پیمیبريم كه بسياری از ناسازگاریها به دليل رعايت
نكردن حجاب است.
اكبری ادامه داد: وقتی زن با آرايش و بدحجابی در جامعه ظاهر میشود،
چشمها، به سوی او نشانه میروند و او هم دل باخته و فريفته چشم چرانان
میشود و كم كم از نگاههای شوهرش لذت نمیبرد و از او سرد میشود و
سرانجام باعث جدايی میشود. گاهی همين امر از طرف شوهر صورت میگيرد. بر
اثر چشمچرانی و نگاههای هوس آلود به دختران و زنان بدحجاب، از همسرش دل
سرد میشود و لذاتها و محبتهايش در بيرون از خانه صرف میشود. در نتيجه،
بنای ناسازگاری با همسرش شروع میشود و تيرگی بر كانون خانواده سايه
میافكند.
وی افزود: برای حفظ نظام خانواده و به وجود آوردن محيطی سالم و فرزندان پاك
رعايت حجاب ضروری است و بايد بالاترين امنيت، يعنی امنيت ناموسی، در خانه
حاكم شود. از طرفی بديهی است، اگر خانواده سالم باشد و پوشش را رعايت كند،
جامعه كه از اجتماع خانوادهها تشكيل شده، سالم و پايدار خواهد ماند. در
جامعهای كه بيشتر اعضای آن را جوانان تشكيل میدهند بايد در برابر اين
فرآيند حساستر باشند؛ زيرا جوانان در برابر مناظر شهوت انگيز و تهييج
كننده، زودتر تحريك میشوند و چنين مناظری عامل مهمی در سوق دادن آنان به
فساد خواهد شد. در نتيجه، نيروی فعال اجتماع به راههای فساد و تباهی
كشانده میشوند و به جامعه ضربه جبران ناپذيری از جهات اقتصادی مادی،
اجتماعی و اخلاقی وارد خواهد شد.
دبير ستاد صيانت شهرس اهواز گفت: فرهنگ هر جامعهای، به آموزشهای آن بستگی
دارد. هر قدر آموزشها از غنای بيشتری برخوردار باشد، فرهنگ آن جامعه
بالاتر خواهد بود. نخبگان و فرهيختگان، در پرتو تحصيلات شناخته میشوند.
جامعهای كه دانشمندان آن بيشتر باشد، معمولاً از تمدن بالاتری برخوردار
است و پويايی در تمامی زمينههای فرهنگی، اقتصادی، سياسی و نظامی كاملاً
مشاهده میشود.
حميد رضا اكبی در پايان گفت: جامعهای كه در سطح بالايی از باورهای دينی
باشد، در سايه ايمان، در برابر بسياری از آسيبها مصون میماند و دشمنان
نمیتوانند در صفوف آن رخنه كنند و نقشههای آنان نقش بر آب میشود. اين
جامعه كه دل به خدا سپرده و سرانجام زندگی را رسيدن به خالق خود میداند،
دل به ديگری نمیسپارد و عقايد خود را متزلزل نمیكند. در اين جامعه، حجاب و
پوشش جزء احكام مسلم دين و مذهب به شمار میرود و زنان حاضر نمیشوند خود
را به زينتهای زودگذر و دنيايی مزين كنند و در پرتو آن عقايد ديگران را
متزلزل كنند و خود نيز زمينهساز فساد در جامعه شوند.